کد مطلب:32442 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:18

گنجینه پرسمان » اعتقادات

اگر خداجويي امري فطري است چرا عده اي منـكر خـدا هسـتند؟

فطري بودن خداطلبي انسان به اين معناست كه نحوه آفرينش او به گونه ايست كه طالب كمال مطلق و پرستش وجود مطلق است. امّا ظهور فعلي اين نحوه آفرينش وابسته به شرايطي خاص است كه از جمله آن شرايط غفلت زدايي و ترك تعلّق و ترك اتّكاء به اسباب مادّي و طبيعي است. به عبارت ديگر تنزّل نكردن در مرتبه خواهشهاي مادّي نفس است، توضيح اين كه مظاهر حيات مادّي و مشاهده اسباب و مسـبّبات مادّي در زندگي دنيوي توأم با هوا و هوسـهاي نفسـاني پـرده نسـيان بر فطرت خداشناسي و خداجويي انسان كشـيده و جلاي آينه فطرت را مي پوشاند، ولي آنگاه كه انسان با اسباب مادّي قطع تعلّق كند مانند جايي كه احسـاس كند خطر نابودي او را تهديد مي كند و دست او از اسباب ظاهري به كلّي كوتاه شده است از آينه فطرت غبار زدايي شده صفاي ضمير او پديدار مي گردد.
اصولا لازمه فطـري بودن امري، اين نيست كه در همه افراد به طور مداوم و به يك اندازه ظهور و بروز كند مثلا علاقه به هنر و زيبائي يك علاقه فطري است. امّا در ميان انسانها با شدّت و ضعف وجود دارد و گاه چنان ضعيف مي شود كه تشخيص آن مشـكل مي شود.
به علاوه، هر علاقه فطـري در عين فطري بودن احتياج به توجّه و برانگيختن دارد. بود و نبود اموري كه بشـر را به خالق انسـان توجّه دهد، در افزايش و كاهش اين امر فطري مؤثّر است. و طبيعي است كه سرگرمي ها و غفلتهاي امروز بشـر بر فطرت پاك و زلال انسـان پرده فراموشي و نسيان بكشـد.

( بخش پاسخ به سؤالات )


ـ112ـ
             آفـريدگـار، خداشناسي
             راههاي اثباتوجودخدا       آفاتي                         برهان نظم